گزارش هانگژو:در مرکز مرمت متون باستانی کتابخانه ژجیانگ، قطعهای زرد شده از کتابخانه کامل ونلان پاویلیون از چهار گنجینهزیر چراغهای بدون سایه قرار دارد. لی یون، مرمتگر، عینکهای ذرهبینی به چشم دارد، انگشتانش بالای اهرم کنترل شناور است و زمزمه میکند: «شروع کن.» چراغهای آبی فوراً کنسول را در سه متری روشن میکنند—چهار موتور پلهای مانند دستهای مکانیکی که با روح دمیده شدهاند بیدار میشوند و رقص میکرونی خود را در سراسر الیاف کاغذی شکننده آغاز میکنند.
نگهبانان جدید کاغذهای هزار ساله
هنگامی که لی یون ترکهای قریبالوقوع را در امتداد لبههای آسیبدیده از حشرات زیر میکروسکوپ تشخیص میدهد، اهرم را تکان میدهد. سوزنهای مرمتشده با پلهها فوراً پاسخ میدهند و الیاف کاغذ توت 0.03 میلیمتری را به آرامی دوباره تراز میکنند. او با اشاره به فید زنده با بزرگنمایی 400 برابر، اظهار میکند: «ما قبلاً از موچین استفاده میکردیم—حتی تنفس سنگین میتوانست ذرات کاغذ را بلند کند.» «اکنون لرزشهای در سطح ضربان قلب را فیلتر میکند.»
نبرد فناوری برای نجات تمدن
این نسخه منحصربهفرد دوران چیانلونگ از آسیب آب جان سالم به در برد و الیاف را عنکبوتی و شکننده کرد. مرمت سنتی با معضلاتی مواجه بود:
آستر دستی خطر آسیب بیشتر را داشت
تقویت شیمیایی بافت تاریخی را تغییر داد
«مثل انجام جراحی قلب روی یک صد ساله است»، ژانگ جیانگو، مدیر، توضیح میدهد. «ما به دقتی فراتر از گلدوزی نیاز داشتیم.»
این پیشرفت از همکاری بینرشتهای دانشگاه تسینگهوا حاصل شد. مهندسان رباتیک جراحی چشم را با میزهای مرمت تطبیق دادند، جایی که حرکت افزایشی موتورهای پلهای حیاتی بود—پیشبرد سوزنها با سرعت 3 میکرومتر در دقیقه، کندتر از رشد مو در روز.
رقص مکانیکی روی کاغذ باستانی
شگفتانگیزترین مرمت روی یک قطعه از دوران سونگ جنوبی خاطرات وولینانجام شد. همانطور که کاغذ لکهبر با پلهها به مناطق لکهدار شده با جوهر نزدیک شد:
سنسورهای رطوبت تغییرات رطوبت 0.02٪ را تشخیص دادند
موتورها فوراً سرعت جذب را به 1/5 کاهش دادند
نوکهای خلاء لکههای جوهر را مانند سنجاقکهایی که به آب دست میزنند، پاک کردند
«این خط را ببینید—'تفریحات دریاچه غربی کی پایان مییابد؟'» لی یون ناحیه مرمتشده را با نور UV روشن میکند. «مهر و مومهای شنگرف پنج قرن قدمت همچنان پر جنب و جوش باقی ماندهاند.»
گسترش دیجیتالی هنر سنتی
این سیستم عمداً مداخله دستی را حفظ میکند. استاد صنعتگر وانگ جینشنگ، ترکیب دقت پلهای با دستورالعملهای خمیر سنتی را نشان میدهد: زمزمه کردن آهنگهای محلی جیانگنان در حالی که پارامترها را تنظیم میکند، او موتورها را وادار میکند تا «تکنیک اندازهگیری موجدار» خود را که بیش از شصت سال کامل کرده است، تکرار کنند. این پیرمرد در حالی که میز کنترلشده با دما را نوازش میکند، میگوید: «این ماشینآلات سرد نیستند.» «آنها دستان من با دید الکترونیکی هستند.»
با شروع مرمت دایرةالمعارف یونگله، بیست واحد جدید در سراسر کشور مستقر میشوند. زیر نور ملایم LED، موتورهای پلهای اکنون نه تنها صفحات زرد شده، بلکه محورهای جدیدی برای تداوم تمدن را در آغوش میگیرند.